To badanie ilościowe i jakościowe oceniające liczebność drożdżaków z rodzaju Candida w jelicie.Zaburzenia równowagi bakteryjnej w jelitach oraz negatywny wpływ czynników zewnętrznych, przyczyniają się często do nadmiernego namnożenia drożdżaków z rodzaju Candida w jelicie.
Dolegliwości, których przyczyną mogą być grzyby Candida to:
• zmiana konsystencji kału,
• wodniste biegunki (również na przemian z zaparciami),
• wzdęcia, nadmierne tworzenie się gazów w jelitach,
• uczucie pełności w nadbrzuszu,
• swędzenie okołoodbytniczne,
• wyprysk okołoodbytniczy.
Zaburzenia wywołane przez drożdżaki z rodzaju Candida , mają tendencję do nawrotów, często już po kilku tygodniach od momentu zakończenia kuracji. Z ,tego względu, po zastosowaniu terapii lekowej i żywieniowej, prowadzącej do likwidacji drożdżaków- należy włączyć leczenie przyczynowe, wzmacniając osłabioną odporność organizmu i przywracając równowagę mikroflory jelit. W tym celu konieczne jest przeprowadzenie kompleksowej diagnostyki i wdrożenie celowanej terapii mikrobiologicznej.
Diagnostyka Boreliozy
Czasami początek choroby przebiega bezobjawowo. Bakteria może wejść w stan utajenia, wówczas mimo istnienia zakażenia nie obserwuje się żadnych objawów klinicznych. Stan taki może w każdej chwili przejść w aktywną postać choroby.
Objawy wczesnej fazy boreliozy:
ogólne: złe samopoczucie, objawy grypopodobne, zmęczenie, bóle mięśniowo-stawowe, gorączka,
skórne: charakterystyczna zmiana skórna rozprzestrzeniająca się koncentrycznie wokół miejsca ugryzienia kleszcza, tak zwany „rumień wędrujący”. Pojawia zwykle kilka dni po ukłuciu kleszcza. Utrzymuje się od kilku dni do kilku miesięcy.
neurologiczne: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, bóle głowy, sztywność karku, porażenia nerwów (najczęściej twarzy), bóle korzeniowe (tzw. „korzonki”), zaburzenia czucia, zapalenie mózgu,
stawowe: obrzęki i bóle stawów (zwykle zajęte są duże stawy: kolana, barki, łokcie),
sercowe: zaburzenia rytmu serca, kardiomiopatia,
Objawy przewlekłej boreliozy:
stawowo-mięśniowe: bóle stawów, ścięgien i mięśni, nawracające zapalenia stawów.
neurologiczne: niedowłady, postępujące zapalenie mózgu, zaburzenia czucia, koncentracji, pamięci, nastroju, drażliwość, zmiany osobowości.
skórne: zmiany zanikowe skóry (tzw. acrodermatitis chronica atrophicans) – ścieńczenie naskórka z widocznymi naczyniami krwionośnymi.
Rokowanie
Po zastosowaniu odpowiedniego leczenia, najczęściej dochodzi do całkowitego wyzdrowienia. W nielicznych przypadkach choroba staje się przewlekła i objawy mogą utrzymywać się przez dłuższy okres czasu.