Badanie Genetyczne

PREDYSPOZYCJE DO DYSCYPLIN SPORTOWYCH

Badania naukowe w zakresie genetyki wysiłku zidentyfikowały szereg genów mających udział w warunkowaniu różnych aspektów istotnych dla osiągnięcia sukcesów w sporcie. Cechy związane z potencjałem sportowym zawodnika zależą od kilku różnych genów i ich efektu sumarycznego oddziaływania, ale także od czynników psychologicznych, somatycznych, neurokoordynacyjnych i kondycyjnych. Cechy sportowe w największym stopniu zależne od czynników genetycznych to rozwijanie mocy maksymalnej, wytrzymałość mięśni, wydolność tlenowa, szybkość i precyzja ruchu.

Badanie genu: 

•  ACTN3 pozwala określić typ sportowca i jego naturalne predyspozycje związane z rodzajem posiadanych mięśni (sportowiec: sprinter, maratończyk, uniwersalny).

•  PPARGC1A pozwala określić wydajność energetyczną organizmu, pojemność tlenową mięśni oraz szybkość zakwaszenia.

•  PPARA pozwala określić typ sportowca pod względem zdolność do przetwarzania energii.

PREDYSPOZYCJE DO NADWAGI I OTYŁOŚCI

Nadwaga i otyłość stanowią poważny społeczny problem zdrowotny, który rozpowszechnił się w miarę dokonywania się postępu cywilizacyjnego. Zaczyna się mówić o epidemii otyłości, ponieważ zjawisko to dotyczy coraz większej populacji ludzi. Konsekwencją nadwagi i otyłości są powikłania w postaci różnych schorzeń m.in. cukrzycy typu 2, kamicy żółciowej, nadciśnienia tętniczego, zaburzeń hormonalnych, zespołu bezdechu sennego czy insulinooporności. 

Mechanizm powstawania otyłości jest wielopłaszczyznowy i zależy od czynników: genetycznych, środowiskowych, metabolicznych, psychologicznych, farmakologicznych.

Uwarunkowanie genetyczne otyłości zależne jest od kilku genów (FTO, MC4R, TCF7L2, MTNR1B) i wzajemnych interakcji między nimi.

Badanie genów FTO, MC4R, TCF7L2, MTNR1B dostarcza informacji na temat:

•  predyspozycji genetycznej do nadwagi lub otyłości,

•  rozwoju otyłości brzusznej,

•  ryzyka rozwoju zespołu metabolicznego,

•  chronicznego stanu zapalnego,

•  zaburzeń odczuwania sytości,

•  złych nawyków żywieniowych,

•  wpływu braku aktywności fizycznej na rozwój otyłości,

•  cukrzycy typu 2 oraz cukrzycy ciężarnych,

•  ryzyka retinopatii i nefropatii cukrzycowej.